De eerste dagen thuis
Door: Arno
Blijf op de hoogte en volg Familie
18 Juli 2014 | Nederland, Loenen
De eerste dag was enerverend, emotioneel, vermoeiend, stressvol en bijzonder. De tweede dag was er vooral eentje om een beetje in het ritme van alle dag te komen. 's-morgens vroeg om 3 uur kwam Jingjing al ons bed, hij was vanwege het tijdsverschil al wakker en wilde graag even bij ons in bed liggen. We willen hier nog geen gewoonte van maken en vervolgens is Arno met hem mee naar bed gegaan, gelukkig viel hij weer vlot in slaap en is Arno weer naar zijn eigen bed geslopen. Om 5:00 wilde hij dan toch echt wel uit en wij waren ook al klaarwakker dus besloten om even te douchen en daarna te wachten totdat Rens wakker werd. Het duurde tot 6:00 voordat onze oudste zoon (ja die eretitel mag Rens nu dragen) wakker werd. Rens was erg blij om ons en zijn broertje te zien. Vervolgens voor het eerst met zijn vieren aan het ontbijt en tot onze verrassing heeft Jingjing al een Nederlandse gewoonte overgenomen: hij eet bij zijn ontbijt wit brood met hagelslag. Nog even snel hebben Jingjing, Rens en Arno Ebo uitgelaten en hebben we daarna Rens op de bus naar school gezet. We hebben er toch maar voor gekozen om Rens donderdag en vrijdag naar school gaat om hem zo in het ritme te houden en Jingjing wat meer ruimte te geven om te hechten. Jingjing is erg onder de indruk van alle speelgoed dat Rens heeft. Hij eigent het zichzelf als snel toe. Maar het meest in trek is toch wel de driewieler. Eigenlijk is hij hier al veel te groot voor, maar hij vindt het geweldig. Ook het broodje tussen de middag gaat er wel in bij Jingjing. Wat dat betreft is hij de instant noodles al snel vergeten. Om 15:30 kwam Rens thuis en Arno was op advies van de orthopedagoog niet thuis met Jingjing om zo toch te proberen Rens in zijn ritme te houden. Arno en Jingjing waren naar de tokkelbaan en dat vond onze stuntman natuurlijk geweldig, hoe gekker en wilder hoe beter.
De band tussen Rens en Jingjing moet nog een beetje groeien, Rens wil erg graag knuffelen en donderen met hem, maar Jingjing is meer gereserveerd en kan nog niet zo goed delen met zijn grote broer. Op zich natuurlijk heel logisch als je bijna 6 jaar in een tehuis door hebt gebracht, waar niets van jezelf was. Het gaat wel goed komen, maar dit heeft tijd nodig.
Het naar bed doen van Jingjing gaat heel goed, Arno moet even bij hem in bed gaan liggen en meneer slaapt binnen de 10 minuten. Ook hebben Arno en Irma weinig moeite met in slaap komen, zij hebben nog last van de jetlag, weinige slaap van de afgelopen tijd en de nieuwe thuissituatie vreet ook enorm veel energie.
Vandaag waren we met z'n allen iets later op, maar nog ruim voor de wekker. Het was Rens zijn laatste schooldag van dit schooljaar, dus Irma ging aan het eind van de ochtend nog even naar Het Kroonpad. Hadden Jingjing en papa nog even tijd om wat met zijn tweeën te doen. Op zich gaat het goed met hem, maar hij heeft af en toe nog wel driftbuien en kan dan flink uit zijn dak gaan. Gelukkig komt hij hier wel weer snel uit en is daarna weer vrolijk en lief. Ook zien wij dat Hij Rens toch meer toelaat en af en toe geeft hij hem een aai over de bol over een voorzichtig kusje. Het begin van toenadering is er. Jingjing is nog steeds erg druk met zijn driewieler, maar wil ook graag met zijn vriend Ebo wandelen. Mooi om te zien dat het tussen die 2 zo goed gaat.
De manier van avondeten van Jingjing is nog wel even het vermelden waard, hij eet zijn rijst met stokjes, maar daarna moet er natuurlijk nog wel even een paulaatje achteraan.
Al met al gaat het goed, maar af en toe wordt ons geduld en veerkracht wel op de proef gesteld.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley