(On)rustdag
Door: Arno
Blijf op de hoogte en volg Familie
28 Juni 2014 | China, Jinan
Gisterenavond weer samen met Karien en Joris heerlijk gegeten vlakbij ons hotel in een straatje waar heel veel restaurants zitten. Het kost echt helemaal niets (€ 20 voor 4 personen niets) en het smaakt fantastisch. We hebben van alles geprobeerd van Peking eend tot salade van spinazie. Daarna nog even op het terras van ons hotel gezeten. ’s-Avonds contact gehad via Skype met Rens, opa en oma en Bert. Fijn om Rens, maar natuurlijk ook de rest even live te zien. Leve de huidige techniek.
Na zo’n lange dag ben je natuurlijk moe en is het tijd om te gaan slapen. Nou dat hadden we gedacht, lig je in je bed en begin je te realiseren dat ons leven over anderhalve dag totaal zal veranderen. Een zoon en broertje voor Rens erbij. Allerlei vragen schieten weer door je hoofd, hoe zal Ao Jing ons als ouders vinden, accepteert hij ons, is hij verdrietig, wat voor karakter heeft hij, hoe zal hij reageren op Rens en andersom, je blijft maar malen. Na een aantal uren wakker gelegen te hebben, zijn we dan toch in slaap gevallen.
’s-Morgens samen met onze reisgenoten ontbeten en daarna zijn zij vertrokken richting Changsha om hun adoptiezoon daar op te halen. Wij moesten nog tot het einde van de middag wachten tot wij opgepikt werden door onze taxi. Even snel naar de Carrefour om inkopen te doen en daarna snel naar de Pizzeria om een pizzaatje te eten. Terug naar het hotel, koffers inpakken en uitchecken. Om 3 uur moesten wij onze kamer verlaten en daarna wachten. Gelukkig kwamen we in de lobby 2 andere adoptieouders tegen die net terug kwamen uit de provincie met hun 2e adoptiezoon. Een ontzettend leuk ventje van 1½. Ontzettend leuk om hun verhaal te horen.
Na goed 2 uur wachten konden we dan uiteindelijk richting Beijing International Airport om het vliegtuig van 19:20 richting Jinan (provincie Shandong) te nemen. Na alle formaliteiten konden we naar de gate, waar het wachten weer opnieuw begon. Gelukkig geen vertraging, althans dat dachten we. Wij konden exact om 19:20 aan boord, Maar het duurde nog een half uur voordat we konden vertrekken. Na een uur waren we in Jinan. Tijdens de vlucht hadden wij al even kort kennis gemaakt met onze gids voor de komende week, Angela. Daarna de bus in en hup naar het hotel, het zou maar zo’n 40 minuten duren. Maar wat is het hier ontzettend druk. Beijing vonden wij vrij relaxed en de hectiek in het verkeer vonden we erg meevallen. Maar ondanks dat Jinan maar 7 miljoen inwoners heeft en Beijing 20 miljoen, was hier de chaos compleet. Toeterende auto’s, plotseling overstekende voetgangers, brommers zonder licht en file. Omdat we nog niet gegeten hadden en de rest van de restaurants al dicht zat, snel even naar de KFC voor een snelle hap en daarna naar het hotel. En daarna weer wachten, de kamer voor Angela was niet geboekt. Uiteindelijk waren we om 23:00 in ons hotel en wat een hotel. In één woord: FANTASTISCH! Inloopkast, 2 airco’s, luxe bad en aparte douche, kingsize bed en een apart bed voor Ao Jing, een enorme TV met internet, bureau, bank, zithoek, minibar etc. etc.. Ao Jing zal wel denken dat we heel veel geld hebben, nou dat zal hem nog wel tegenvallen. Maar wel heel fijn om zo’n grote kamer te hebben, hebben we heerlijk de ruimte om te spelen.
En dan is morgen de grote dag, de dag dat we onze zoon gaan ontmoeten. Morgen is de officieuze overdracht en dan maandag de afhandeling van de formaliteiten. Tussen 15:00 – 17:00 verwachten we hem in ons hotel. Wat een ontzettend spannende dag zal dat worden. We gaan zo proberen te slapen, maar het zal wel weer een onrustige nacht worden. Maar dat hebben we er wel voor over.
Na zo’n lange dag ben je natuurlijk moe en is het tijd om te gaan slapen. Nou dat hadden we gedacht, lig je in je bed en begin je te realiseren dat ons leven over anderhalve dag totaal zal veranderen. Een zoon en broertje voor Rens erbij. Allerlei vragen schieten weer door je hoofd, hoe zal Ao Jing ons als ouders vinden, accepteert hij ons, is hij verdrietig, wat voor karakter heeft hij, hoe zal hij reageren op Rens en andersom, je blijft maar malen. Na een aantal uren wakker gelegen te hebben, zijn we dan toch in slaap gevallen.
’s-Morgens samen met onze reisgenoten ontbeten en daarna zijn zij vertrokken richting Changsha om hun adoptiezoon daar op te halen. Wij moesten nog tot het einde van de middag wachten tot wij opgepikt werden door onze taxi. Even snel naar de Carrefour om inkopen te doen en daarna snel naar de Pizzeria om een pizzaatje te eten. Terug naar het hotel, koffers inpakken en uitchecken. Om 3 uur moesten wij onze kamer verlaten en daarna wachten. Gelukkig kwamen we in de lobby 2 andere adoptieouders tegen die net terug kwamen uit de provincie met hun 2e adoptiezoon. Een ontzettend leuk ventje van 1½. Ontzettend leuk om hun verhaal te horen.
Na goed 2 uur wachten konden we dan uiteindelijk richting Beijing International Airport om het vliegtuig van 19:20 richting Jinan (provincie Shandong) te nemen. Na alle formaliteiten konden we naar de gate, waar het wachten weer opnieuw begon. Gelukkig geen vertraging, althans dat dachten we. Wij konden exact om 19:20 aan boord, Maar het duurde nog een half uur voordat we konden vertrekken. Na een uur waren we in Jinan. Tijdens de vlucht hadden wij al even kort kennis gemaakt met onze gids voor de komende week, Angela. Daarna de bus in en hup naar het hotel, het zou maar zo’n 40 minuten duren. Maar wat is het hier ontzettend druk. Beijing vonden wij vrij relaxed en de hectiek in het verkeer vonden we erg meevallen. Maar ondanks dat Jinan maar 7 miljoen inwoners heeft en Beijing 20 miljoen, was hier de chaos compleet. Toeterende auto’s, plotseling overstekende voetgangers, brommers zonder licht en file. Omdat we nog niet gegeten hadden en de rest van de restaurants al dicht zat, snel even naar de KFC voor een snelle hap en daarna naar het hotel. En daarna weer wachten, de kamer voor Angela was niet geboekt. Uiteindelijk waren we om 23:00 in ons hotel en wat een hotel. In één woord: FANTASTISCH! Inloopkast, 2 airco’s, luxe bad en aparte douche, kingsize bed en een apart bed voor Ao Jing, een enorme TV met internet, bureau, bank, zithoek, minibar etc. etc.. Ao Jing zal wel denken dat we heel veel geld hebben, nou dat zal hem nog wel tegenvallen. Maar wel heel fijn om zo’n grote kamer te hebben, hebben we heerlijk de ruimte om te spelen.
En dan is morgen de grote dag, de dag dat we onze zoon gaan ontmoeten. Morgen is de officieuze overdracht en dan maandag de afhandeling van de formaliteiten. Tussen 15:00 – 17:00 verwachten we hem in ons hotel. Wat een ontzettend spannende dag zal dat worden. We gaan zo proberen te slapen, maar het zal wel weer een onrustige nacht worden. Maar dat hebben we er wel voor over.
-
29 Juni 2014 - 06:27
Joyce:
Spannend!!!!! Succes met wachten lieverds, we wensen jullie een hele mooie dag toe. Op naar een prachtige toekomst met z'n viertjes Xxx -
29 Juni 2014 - 09:19
Alexander (collega Bert):
Veel plezier morgen op de grote dag! -
29 Juni 2014 - 09:51
Bert&Nicole:
Het is bijna zover. Geniet van deze mooie dag. Bert&Nicole -
29 Juni 2014 - 11:51
Mechy:
Nog een paar uurtjes.. Ik voel de spanning helemaal. Een hele mooie dag!! -
29 Juni 2014 - 15:29
Ilona:
oefff wat wordt het nu spannend. Ik denk dat jullie hem nu al gezien hebben.. ik voel de spanning en die kan ik mij levendig voorstellen. Voor nu: richt je fijn op je 2e zoon en ik zal morgen een extra knuffel aan jullie eerste zoon geven. Het komt vast helemaal goed! -
29 Juni 2014 - 20:59
Daphne:
Tjonge, wat een mooie foto's hebben jullie gestuurd.
Best wel wennen dat jullie 2e zoon nu echt bij jullie is.
Morgen zal ik Rens een extra dikke knuffel geven. Maar voor nu genieten van jullie zoon.
De liefde straalt ervan af..... Prachtig! -
29 Juni 2014 - 23:55
Ronald En Bianca:
WAUW !!!
Wat is het prachtig om jullie samen met jullie ZOON AO JING te zien!
Voor het eerst met z'n drietjes......
Neem alles in je op, en maak er een hele bijzondere tijd van.
Wat zal de eerste nacht raar zijn.
Zoveel geluk, zo dichtbij, eindelijk tastbaar, daar wil je je ogen niet meer van afhouden. Dus, veel slaap zullen jullie niet krijgen.
We blijven jullie volgen!
Dikke knuffel van Ronald, Bianca, Sterre, Fedde, Amy en Indy -
01 Juli 2014 - 21:04
Jetty En Peter:
Wauw, wat een prachtige foto's van de ontmoeting. We herleven weer even...
De spanning, de nieuwsgierigheid, het wachten, het aftasten met elkaar...
En wat mooi dat hij zo gehecht is aan zijn lerares, dan kan hij het ook met jullie!
En Ao Jing, heb je al stroopwafels of drop geproefd?
Geniet van elkaar en we volgen graag jullie verhalen.
Groetjes, Jetty, Peter, Pedro, Milena, Maria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
